Dzieci są znacznikiem wskazującym upływ czasu. Gdy przychodzi kolejne pokolenie ustępujemy mu miejsca w dziecięctwie, stając się dorosłymi. Następnie kolejka się przesuwa, gdy one stają się dorosłymi my jesteśmy już w sile wieku. Mamy wtedy marną nadzieję, że aż tak bardzo się nie zmieniliśmy tylko do momentu, kiedy to właśnie nie spoglądamy na dorastające dzieci. Ile razy zdarzyło się usłyszeć: Borze jak ten czas gna, z ust tych którzy właśnie widzą, jak wzrasta latorośl.
Miło patrzeć, jak Ania staje się dorosłym człowiekiem z piękną młodzieńczą duszą, której kręgosłup moralny nie ugina się pod naporem wichrów młodości i pokus tego świata. Przyjemnie obserwować jak spokojnie idzie pewnym krokiem, przemierzając swoją drogę.
Podziwiam jak piękne owoce zbierają rodzice Ani, szczególnie teraz gdy los i żona dali mi pod opiekę małego synka.
