Niekurska struga

Bywają momenty, kiedy wszystko się kumuluje w jednym miejscu i czasie. Praca dydaktyczna i komercyjna, szybki wyjazd na warsztaty, znów cały tydzień kolejnych warsztatów i prac. Nie to żebym narzekał, bo lubię to co robię i lubię kiedy dużo się dzieje. Trzeba jednak pamiętać o higienie i od czasu do czasu nakarmić duszę strawą. Dobrze czasami odpocząć od tego co się lubi. Plecak do bagażnika, aparat na szyję i jedziemy do lasu. Ściślej, do Puszczy Noteckiej w okolice wioski Niekursko tam gdzie ma swój początek niekurska struga.

  Lenistwa nie ma, ponieważ jest to średniej klasy forma wypoczynku dla ciała i ducha. Długie, wielogodzinne spacery po lesie to coś wspaniałego. Trzymam w pogotowiu aparat, oczekując na te bardziej uprzywilejowane chwile, decydujące momenty, lub może raczej inaczej, czekając kiedy to ja będę miał gotowość do tego, aby w przebłysku zdołać dostrzec kolejny raz, permanentne przecież piękno i niezwykłość tego świata.